HASANKEYF - NECAT GÜNDEM

HASANKEYF 

Diclenin sesine ses katanım

Hasankeyf'im

Sen ki

Heredot'un, İskender'in

Selahaddin'in selamını getirirsin 

Evdalé  Zeynıké’nin sesiyle 

… Ve  kıskanır  durur habire

İlyada  ve  Kibele

 

Yüzyılların
Tarih kokan, insan kokan 

Medeniyete bandırılmış selamın
Başım gözüm üstüne

 

Dost  bilirsen  beni

Sözümü de acı  bil

Bundan  gayrı

  

Biz çok değiştik
Bilmem haberin var mı
Bahar kokmuyoruz artık
Üstümüz  başımız
Kanserojen madde
Hatta yüreğimiz bile.

Dört  bir yanımız

Masal  zamanlarda

Botan'ın  ormanlarıyla  çevriliyken

Şimdiki  zamanda

Yüreğimiz  kadar 

Kahredici  betonarme 

Oksijeni  olmaktasın  yine de

Yüzü  sana  dönük

Saksıdaki  son  çiçeğin

Ve de  bizlerin

 

Petrolün atıkları yetmez iken

Termikler,  barajlar

Kurulur oldu

Sözde hediye

Bilmem ne diye
Ölüm hiç olur mu hediye.

  

Savaşların,   yıkımların

Ve de  depremlerin

Yüzyıllardır  yıkamadığı

Sen  Hasankeyf

Yılmak  yok,  asla

Söz  ver  geleceğe

Her  daim  seyrine  dalmış,

Tarihin gizemli  yolculuğunda

Ardına  düşmüş

Milyonlara,  bizlere.

 

Haykır  bağıra,  çağıra

“ VARDIM,  VARIM

DÜNYA   DÖNDÜKÇE

VAR  OLACAĞIM “   diye.
               Necat  GÜNDEM